دفاع شخصی

بهروز احمیراری که از همان سالهای اول دهه هشتاد بعنوان رئیس گروه دفاع شخصی منصوب شد با تشکیل کارگروهی از متخصصان ورزشهای رزمی این رشته را در نیروهای مسلح گسترش داد و همینطور در سطح کشور و در کلاسهای عمومی اقدام به پرورش مربی نمود.

احمیراری در دیماه سال 1399 و تنها یکسال پس از روی کار آمدن آرش میراسماعیلی بعنوان رئیس فدراسیون جودو از سمت خود استعفا داد و عباس سلگی که پیش از آن دبیر کمیته دفاع شخصی بود  بعنوان رئیس بعدی این کمیته فعالیت خود را آغاز نمود ، سلگی با هدف ارتقاء سطح دفاع شخصی کشور و با رویکردی جدید فعالیت خود را در مسولیت جدید ادامه داد و پس از گذشت حدود دو سال جای خود را به محمد بلوطی داد تا جامعه دفاع شخصی شاهد رئیس جدیدی باشند.

بلوطی به همراه تیم خود در این کمیته از ابتدای شروع به کار خود در بسیاری از موارد آئین نامه ها تغییراتی را اعمال نمود ، اما زمان مدیریت بلوطی در این مسئولیت هم آنچنان دراز مدت نبود و رئیس فدراسیون جودو مدتها برای این کمیته رئیسی تعیین نکرد و تمامی مسئولیت دفاع شخصی را طی حکمی به محمدصابر گرایلی نایب رئیس فدراسیون تفویض نمود و گرایلی عهده دار مسئولیت کمیته دفاع شخصی شد تا در اواخر مهرماه 1402 سردار علی مویدی خرم آبادی مدیر جدید کمیته یا انجمن دفاع شخصی فدراسیون جودو باشد ، پیش ازاین نیز در بهمن ماه 1401  آرش میراسماعیلی طی حکمی سردار مویدی خرم آبادی را بعنوان رئیس شورای راهبردی دفاع شخصی این فدراسیون منصوب نموده بود.

شورای راهبردی دفاع شخصی ، در سال 1398 و پس از آنکه فعالیت رشته های تحت عنوان دفاع شخصی از سوی وزارت ورزش و جوانان به فدراسیون جودو واگذار شد با هدف جذب و ساماندهی این رشته ها تشکیل شد تا رشته های مرتبط با دفاع شخصی در این شورا و تحت مدیریت فدراسیون جودو به فعالیت خود ادامه بدهند.